Happy Serendipity day !

18 augustus is de dag van serendipiteit.

Ik word altijd vrolijk van dit fenomeen, omdat het te maken heeft met verwondering en aangenaam onverwacht. Alsof er iets vanbinnen in mij luidkeels roept "zie wel dat er meer is dan wat verklaarbaar is!"

Iets vinden wat je op dat moment niet zoekt, maar wel kan gebruiken of nodig heb.

Dat is serendipiteit.

Zoals de manier waarop Christopher Columbus Amerika ontdekte. Of de uitvinding van penicilline, een schimmel die zich op een petrischaaltje gevestigd had, en Fleming dit bij toeval ontdekte en daarbij opmerkte dat de stafylokokken bacteriën van het schaaltje niet in de omgeving van de schimmel te vinden waren. Ook de Post-It briefjes, de uitvinding van Teflon en de microgolf zijn gevolgen van serendipiteit. Het zijn één voor één verhalen die bij mij een brede glimlach om mijn mond toveren en me een warm gevoel geven als ik ze lees.

Het hoeft allemaal niet zo groots te zijn.

Serendipiteit tref je ook in het dagelijkse leven.

Zo kreeg een vriendin van mij vorige maand een sollicitatieopdracht waarbij ze ook een sportoefening diende te geven aan een groep mensen. Het hoorde bij de functie van vitaliteits-coach. Zelf had ze geen pedagogische achtergrond in sport en vroeg ze zich af hoe ze dit zou aanpakken.

Later die week ging ze even wandelen en kwam ze haar personal sporttrainer tegen die ze een paar jaar eerder had ingeschakeld voor een persoonlijk doel. Ze hadden elkaar niet meer ontmoet sindsdien. Natuurlijk ging er bij haar een belletje rinkelen en trok ze de man even aan de mouw… Een lang verhaal kort: Ze maakten een afspraak om een kort lesplan op te stellen.

Oh ja... ze heeft de job!

Toeval?

Persoonlijk merk ik dat serendipiteit minder toevallig is dan het in eerste instantie lijkt.

Meer nog, ik daag het uit. Als ik iets verloren ben bijvoorbeeld. Dat gebeurt hier wel eens. De sleutel van de voordeur die normaal gezien aan het haakje moet hangen, maar daar soms niet aan hangt. Ik heb geleerd om niet meer heel het huis uit te kammen. Als ik me niet meer kan herinneren waar ik het kleinnood het laatst gebruikt heb, dan ga ik eerst visualiseren hoe het eruit ziet.

Ik maak het beeld van de sleutel met bovenaan het blauwe rondje, ik zie de wit metalen sleutelhanger ring én het witte vogeltje dat eraan vast hangt. Als ik het beeld helemaal met mijn geestesoog gevormd heb, dan laat ik los. Dan komt de nieuwsgierigheid. "Op welke manier ga ik deze sleutel terugvinden?". Want serendipiteit heeft op dat vlak altijd met onvoorspelbaarheid te maken. Hoe en wanneer ik het ga terugvinden, dat weet ik niet.

En dan gebeurt er wel altijd iets! Bij het opruimen van mijn kamer valt er een sok onder bed en zie ik bij het oprapen dat de sleutel onder bed ligt. Waarschijnlijk uit mijn broekzak gevallen bij het omkleden ’s avonds. Een ander voorval is waarbij ik mijn handtas per ongeluk van de tafel stoot, en ze omgekeerd de grond op valt, ik in eerste instantie een binnensmondse vloek produceer omdat ik zie dat alles eruit viel…ook de verloren sleutel.

Er zijn zoveel van soortgelijke ervaringen, dat ik heb leren vertrouwen op serendipiteit. Voor mij bestaat de formule uit de combinatie van :

• FOCUS : helder en heel specifiek weten wat je wil.

• HOOG FREQUENTE EMOTIE : Het gevoel genereren van hoe het zou zijn als je het werkelijk terugvind.

• VERTROUWEN : Het durven loslaten en je totaal niet bezighouden met hoe en wanneer je jouw oplossing krijgt. (en dat is in onze westerse wereld één van de moeilijkste uitdagingen).

• INTUÏTIE : Bij jezelf blijven en je laten leiden door je gevoel, een inspirerende gedachten.

• DANKBAARHEID : Het gevoel dat staat voor ontvankelijkheid.

Wat zijn jullie serendipiteit verhalen?

#serendipiteit #timetocoach#lifecoaching#manifestatiecoach#stressenburnoutcoaching#